ο Όρκος των Αθηναίων εφήβων οπλιτών

                               

   

Κρατώντας τὰ ὅπλα ποὺ τοῦ ἐμπιστευόνταν ἡ Πατρίδα,
ο Ἀθηναῖος ἔφηβος μπροστὰ στὸ ναὸ τῆς Ἀγραύλου ἔδινε τὸν παρακάτω ὅρκο :

Οὐ καταισχυνῶ τὰ ὅπλα,
οὐδ' ἐγκαταλείψω τὸν προστάτην ὢ ἂν στοίχω,
ἀ μυνῶ δὲ καὶ ὑπὲρ ἱερῶν καὶ ὁσίων,
καὶ μόνος καὶ μετὰ πολλῶν,
καὶ τὴν πατρίδα οὐκ ἐλάττω παραδώσω,
πλείω δὲ καὶ ἀρείω ὅσης ἂν παραδέξωμαι.

Κα ὶ συνήσω τῶν ἀεὶ κρινόντων,
καὶ τοὶς θεσμοὶς τοὶς ἰδρυμένοις πείσομαι,
καὶ οὓς τίνας ἄλλους ἰδρύσεται τὸ πλῆθος ἐμφρόνως.
Καὶ ἂν τὶς ἀναιρεῖ τοὺς θεσμοὺς ἢ μὴ πείθηται οὐκ ἐπιτρέψω,
ἀ μυνῶ δὲ καὶ μόνος καὶ μετὰ πάντων.
Καὶ τὰ ἱερά τα πάτρια τιμήσω.

Ἴ στορες θεοὶ
Ἀ γραυλος, Ἐνυάλιος, Ἄρης, Ζεύς, Θαλλῶ, Αὐξῶ, Ἠγεμόνη



Δὲ θὰ ντροπιάσω τὰ ὅπλα μου,
οὔτε θὰ ἐγκαταλείψω τὸν συμπολεμιστή μου
ὅπου κι ἂν ταχθῶ νὰ πολεμήσω,
θὰ ὑπερασπίζω τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια,
καὶ μόνος καὶ μὲ πολλούς,
καὶ τὴν πατρίδα δὲ θὰ παραδώσω μικρότερη,
ἀλλὰ μεγαλύτερη καὶ πολεμικότερη ἀπ' ὅση θὰ μοῦ παραδοθεῖ.

Θὰ πιστεύω στοὺς Θεοὺς
καὶ στοὺς ἰσχύοντες νόμους θὰ ὑπακούω,
καὶ σὲ ὅσους ἄλλους νόμιμα θεσπισθοῦν.
Κι ἂν κάποιος ἀναιρέσει ἢ ἀμφισβητήσει
τοὺς θεσμοὺς δὲν θὰ τὸ ἐπιτρέψω,
θὰ τὸν πολεμήσω εἴτε μόνος εἴτε μὲ ὅλους.
Καὶ τὶς ἱερὲς παρακαταθῆκες τῶν πατέρων θὰ τιμήσω.

Μάρτυρές μου οἱ θεοὶ
Ἀγραυλος, Ἐνυάλιος, Ἄρης, Ζεύς, Θαλλῶ, Αὐξῶ, Ἠγεμόνη

Άγραυλος : Ήταν κόρη τού κόρη τού βασιλέως τής Αττικής Κέκροπος καί τής γυναίκας του Αγραύλου, αδελφή δέ τής Έρσης καί τής Πανδρόσου. Θυσιάστηκε υπέρ τής πατρίδος της κατακρημνισθείσα από τήν Ακρόπολη κάποτε πού η Αθήνα δέχτηκε εχθρική επιδρομή. Πρός τιμήν της οι Αθηναίοι ίδρυσαν ιερόν στήν θέση πού σκοτώθηκε κάτω απ' τό βόρειο τείχος όπου ο βράχος σχηματίζει πολλά σπήλαια. Ένα απ' αυτά αφιερώθηκε στήν Άγραυλο καί θέσπισαν ώστε νά δίνεται σ' αυτό ο καταπληκτικός όρκος  τών Αθηναίων εφήβων υπέρ τής Πατρίδος.
Ηγεμόνη : Ήταν χθονία θεότης, πού αργότερα ταυτίστηκε μέ τήν Άρτεμι, η οποία έλαβε καί τό επίθετο Ηγεμόνη. Μέ αυτό τό όνομα λατρευόταν η Άρτεμις στήν Σπάρτη, στήν Αρκαδία, στήν Τεγέα , στήν Αμβρακία, στήν Αιτωλία καί αλλού. Κατ΄άλλη εκδοχή ήταν αδελφή τής χάριτος Αυξούς, η οποία οδηγεί, ηγείται καί ετιμάτο στήν Αθήνα.
Θαλλώ : Ήταν μία από τίς Ώρες  γιά τούς Αθηναίους. Προσωποποιούσε τήν βλάστηση τής ανοίξεως καί συνεπώς τό κάλλος όταν είναι στήν ακμή του. Η άλλη Ώρα γιά τούς Αθηναίους ήταν η Καρπώ πού προσωποποιούσε τήν ωρίμανση τού θέρους.
Αυξώ  : Ήταν μία από τίς Χάριτες γιά τούς Αθηναίους καί συμβόλιζε τήν αύξηση, τήν ανάπτυξη.
Αναφέρονται επίσης καί ως τρείς Ώρες οι κόρες τού Διός καί τής Θέμιδος οι οποίες ήσαν η Θαλλώ, η Αυξώ καί η Καρπώ. Πάντως λατρευόνταν στήν Αθήνα μέ εξαιρετικές τιμές.